Σήμερα θα τρελαθούμε από την χαρά μας εξετάσεις καλοκαίρι και το ενδεικτικό στο χέρι …..
Αυτό και άλλα τραγούδια λέγαμε στην γιορτή του Δημοτικού Σχολείου του χωριού μου, την τελευταία μέρα της σχολικής γιορτής, εκεί στα μέσα τις δεκαετίας του 1960.Ανήμερα της γιορτής χτύπαγε η καμπάνα του χωριού για να ξεκινήσουμε με τους γονείς (όσοι άφηναν εκείνη την μέρα τις δουλειές τους στα χωράφια) και πηγαίναμε στο σχολείο.Ο Δ/ντής του σχολείου χτύπαγε το κουδούνι ένας μαθητής από την ΣΤ τάξη έλεγε την προσευχή. Αν ο καιρός ήταν καλός βγάζαμε τα θρανία έξω για να καθίσουν οι γονείς μας.Ο δάσκαλος έβγαζε τον σχετικό αποχαιρετιστήριο λόγο, και στη συνέχεια κάποιοι μαθητές λέγανε ποιήματα (Σε μια ρόγα από σταφύλι….τσιριτρί τσιριτρό….) και όλοι μαζί τραγουδούσαμε διάφορα σχολικά τραγούδια. Τελειώνοντας τη γιορτή ο Δάσκαλος φώναζε έναν έναν τους τελειόφοιτους της ΣΤ να τους δώσει το απολυτήριο και να τους αποχαιρετήσει μια και δεν θα τους είχε του χρόνου στο σχολείο. Στη συνέχεια καλούσε τους γονείς που ήταν στη γιορτή να περάσουν με τα παιδιά τους να πάρουν το ενδεικτικό του παιδιού τους. Ένας από τους 16 τελειόφοιτους (12 αγόρια 4κορίτσια) το 1968 ήμουν και εγώ. Λίαν καλώς (6) εξ . Διαγωγή… κτλ .
Από τις αρχές Ιουλίου στο χωριό έρχονταν πρώτα τα εγγόνια από την Καρδίτσα Λάρισα Θεσσαλονίκη Αθήνα, και από άλλους νομούς όπου υπήρχαν χωριανοί, αλλά και παραθεριστές που κατάγονταν από το χωριό. Για λίγες μέρες έρχονταν και νοίκιαζαν δωμάτια στο χωριό φίλοι ή γνωστοί, που αγαπούσαν το χωριό, και τους άρεσε να έρχονται σχεδόν κάθε χρόνο.
Εδώ και χρόνια το σχολείο του χωριού έκλεισε μια και δεν υπήρχαν μαθητές για να λειτουργήσει. Σχεδόν σε όλα τα ορεινά χωριά της Καρδίτσας τα σχολεία είναι κλειστά η λειτουργούν με πολύ λίγους μαθητές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου